معنی سر باز داوطلب
حل جدول
لغت نامه دهخدا
داوطلب. [طَ ل َ] (نف مرکب) داوخواه.نامزد. دَوطَلَب (در تداول مردم قزوین). خواستار. پیشی جوینده در امری بر دیگران. خواستار پیشی گرفتن و تقدم در نوبت: غزاه مطوعه، غازیان داوطلب دل انگیز.
- سرباز داوطلب، مقابل اجباری. به که بخواست خود بخدمت سربازی درآید.
- داوطلب وکالت، خواهان. وکالت نامزد وکالت.
سر باز کردن
سر باز کردن. [س َ ک َ دَ] (مص مرکب) خلق کردن. ایجاد کردن:
حصار جهان را که سر باز کرد
ز بیت المقدس سرآغاز کرد.
نظامی.
|| افتتاح کردن. آغاز کردن. شروع کردن:
شغال و گرگ و زاغ این ساز کردند
که از شخص شتر سر باز کردند.
نظامی.
|| منفجر شدن جراحت و ریش.
فرهنگ معین
(طَ لَ) [ع - فا.] (ص مر.) آن که به اراده خویش آماده شود که کاری را بر عهده گیرد.
مترادف و متضاد زبان فارسی
داوخواه، راغب، کاندیدا
فرهنگ فارسی هوشیار
دادخواه، نامزد، خواستار، پیشی جوینده در امری بر دیگران، خواستار چیزی
فرهنگ عمید
کسی که به میل و ارادۀ خود حاضر شود کاری را بر عهده بگیرد، داوخواه. δ داوطلبین غلط است،
فرهنگ واژههای فارسی سره
داو خواه، داوخواه، درخواستگر
فارسی به عربی
فارسی به ایتالیایی
volontario
واژه پیشنهادی
معادل ابجد
322